Mustafa doktorun kurabiyeleri

Oldu bu iş galiba! Bugün belediyeden telefon geldi, itfaiye evrağınızı aldık diye! İlk defa ben belediyeyi değil, onlar beni arayınca bir şeylerin değişmeye başladığını anladım ben zaten. Evraklarımı götürebilirmişim.

Gittim hemen, ama aksilik o ya, kaşeyi unutmuşum evde. Ne deseler beğenirsiniz: ‘önemli değil!’.

Bunda bir tuhaflık var diyerek oturdum; tabi yine indim çıktım indim ödedim tekrar çıktım, tekrar ödedim, derken eve yollandım. Kısa sürmedi ama bu sefer işler yolunda olunca daha az rahatsız oldum.

Daha güzeli, beni yönlendirdikleri sağlık merkezi vardı ya, “bunu kabul etmeyebilirler” dendi… inanamadım. Siz söylediniz deyince, ‘yooo, genelde özel polikliniklerde yaptırıyorlar’ demesin mi! Gel de ağlama, bizzat kendisiyle konuştum, bana yerini tarif etti vs… inanılır gibi değil. Ama neyse yüzlerce insanlarla uğraştıklarını düşünerek uzatmadım. Güzel olan 2-3 ay sonra gitmem gereken muayeneyi özel poliklinikte yaptırabileceğim. O sağlık merkezindeki çığlıkçı kadının ‘sen gel, götür şunu içeri ver’ muamelesine tekrar maruz kalamayacaktım; kavga da huzursuz ediyor insanı.

Bugün ne yaptık anlatayım; belediyenin istediği tüm evrakları götürdüm. Haşere ilaçlama sözleşmesi, sağlık raporları (portör muayenesi ve ciğer), dükkanın fotoğrafları ve krokisi, şirket belgeleri, ticaret sicil belgeleri (merkez + şube olarak dükkan) vs vs hepsini götürdüm. 2 de fotoğraf. Bu evraklar gitti, geldi, işlendi… bu arada tabela vergisi ödedim. Tabela takıldıktan sonra faturayı götürüp ilan-reklam beyannamesi veriliyor, 1 ayı geçerse cezası var. Fatura yanımdaydı, cezasız atlattık yine. Zabıta görürse ceza yazar ihmal etmeyin dedi, yanımdaki dükkanın zabıta olduğunu bilmeyerek. Böyle de bir yerde dükkan açmak şaşkınlığını ancak ben gösterebilirdim sanırım. Neyse, dükkanın camlara perde yerine one-way-vision yaptırmayı düşünüyordum. O görselde faaliyetimle ilgili logo, ürün fotosu vs kullanırsam yine vergiye tabi olurmuş, dolayısıyla tek renk vb yapmaya karar verdim. Metrekare çok büyük olduğu için vergisi de yüksek çıkıyor. Tabela vergisi de tabelanın büyüklüğüne, ışıklı-ışıksız vb olmasına göre vergilendiriliyor.

Onu da hallettik, ayrıca bir de harç ödedim, merak edene 750TL civarında. Dükkan 60m2 gözüktüğü için, metrekareye ve faaliyet alanına göre de bu tutarlar değişiklik gösterebiliyor. Son olarak evraklara müdürün onayı alındığında benim işim denetim beklemek üzere tamamlanmış oldu. Hala şaşkınlığı içerisindeyim. Bir tek doğalgazım kaldı açılmayı bekleyen, onu da hafta içi halledeceğim kaygısızca :)! Açılış yapsam mı acaba! Şimdi ayrı düşünceler, ne kadar aktif olur bilemem, çok da özel bir yer değil ama bir açılış ister değil mi, komşularıma, zabıtaya kurabiye nedir tattıralım isterim. Kısmet bakalım, o da ayrı bir macera konusu benim için. Çok sevgiler, iyi haftasonları hepimize!

Bu arada kurabiyeler Dr. Mustafa bey için Erzurum yolcusu…akşama uçaktalar!

Ohooo esas bombayı unuttum; kitchen aid den dumanlar çıktı dün. (Azcık sevindim, bozulmasa başka bir renk almak için bir türlü ayağım gitmeyecekti Esse’ye…belki sebeğ olur). Ama bu arada geçen ay başı Amerika’ya gittiğimde robotları inceledim rengarenk. Taşıyabilsem alırdım 2 tane, 200$ cık. Bedava değil mi, en pahalısı fuşyalar 400$dı. Ama aşırı ağır elbette!

Geçmiş Olsun Kurabiyeleri

Betül’den Bengü’ye geçmiş olsun kurabiyeleri… Ameliyat göğüslerle ilgili olduğu için ‘Healthy Boobs’ konseptli ve nazar boncuklu kurabiyelerde karar kıldık; Betül’ün seçtikleriyle son dakka siparişinin fotoğrafları.
Bazen arkadaşlarım soruyor, “deli misin bu kadar detaylı işle neden uğraşıyorsun” diye…sanırım cevabı gece yarısı yapacak iş bulamamam 🙂 Çocukluğumdan beri uykusuzluk problemim oldu, az uyudum ve çok çok geç saatlerde uyudum. İş hayatı bile beni düzene oturtamıyor; geç yatıyor geç kalkıyor işe de geç başlıyorum. Ece! 2 sene beni çok zorladıktan sonra o da bana ayak uydurdu; geç yatıyor ve geç kalkıyor.

Ben de gece yarısı oldu mu herkes uyuduktan sonra çok keyif aldığım kurabiyecilik mesleğiyle iştigal ediyorum; bundan daha güzel sebep mi olur. Bugün çok sevdiğim Ahmet eniştemin cenazesi kaldırıldı; acısı dayanılır gibi değil, saat 2, benim hiç yatasım yok! Herkese iyi geceler!



Prof.Dr.Ümmühan İşoğlu Alkaç için doktor kurabiyeleri


Bu kurabiyeler İstanbul Üniv. Tıp Fakültesi Temel Bilimler Bölüm Başkan Yardımcılığı’na atanan Prof.Dr. Ümmühan İşoğlu Alkaç için…tebrik niteliğinde. Halacım, umarım beğenirsin…umarım sağ salim gelirler 🙂

Kitap nasıl ama???